02 janúar 2016

Ársyfirlit 2015

Deutsche Version mittig - English version below

Myndir hér - Photos hier - Photos here

Gleðilegt nýtt ár kæru vinir nær og fjær!

Nýja árið 2015 hófst að venju með gleði og góðum vinum á Fálkagötunni hjá Sigrúnu Helgu pottalukku-partýmeistara. Síðan tóku við fjölskylduboð, vinaboð og gönguskíðaferð í Heiðmörk. Eftir gönguskíðaferðina tókum við Bergur þátt í skíðagöngunámskeiði með starfsmannafélagi Veðurstofunnar í Bláfjöllum en í framhaldinu rak hver lægðin aðra með stormi og látum svo við nýttum tæknina ekki mikið eftir það og Bergur fór í ófá útköllin með björgunarsveitinni sinni í Hafnarfirði.

Í febrúar kom Gregor í heimsókn til Guðnýjar og við skruppum í helgarferð norður til Akureyrar á skíði, í vetrargöngu um Kjarnaskóg og spiluðum spilið sjö undur veraldar auk þess að heilsa upp á ömmu Öllu á dvalarheimilinu Hlíð. Mikið var það nú notalegt og ekki grunaði mig að næsta ferð norður yrði ekki fyrr en í desember!

Enn sem fyrr tók ég þátt í samstarfi með stærðfræðikennurum og menntafræðingum frá Norðurlöndum og Eystrasaltsríkjum. Þetta árið hittumst við á undirbúningsfundi um páskana í Eistlandi, heimsóttum framhaldsskóla og skiptumst á hugmyndum um hvernig nota mætti Geogebru við að kanna vensl og föll í stærðfræðikennslu. MH ákvað að gera tilraun með sérlega septemberviku um haustið - nemendur fóru þá í lengri lotur í hverri grein frekar en að hitta kennara tvisvar til þrisvar sinnum yfir vikuna. Þetta var kærkomið tækifæri til að prófa vinnu með fallhugtakið í hinum ýmsu áföngum og í framhaldinu kynnti ég útkomu starfsins í einum aðalfyrirlestranna á Norrænu Geogebruráðstefnunni sem haldin var í Karlstad í Svíþjóð í október.

Í byrjun sumars fengum við Bergur marga góða gesti bæði í tengslum við ráðstefnur á Grænlandi og Íslandi um jöklafræði og einnig fólk í fríi. Við nýttum tækifærið og fórum með Láru frænku og Pierre í Þórsmörk, með Katrin, Dorothée, Mariu&Moritz á Snæfellsnes og Mýrar og með Önju, Elham og Anne í Þórsmörk og inn að Álftavatni. Upphaflega planið hljóðaði einnig upp á ferð norður í land en á endanum eltum við alltaf skárra veðrið.

Afi Einar kvaddi í sumar 94 ára að aldri eftir mikil veikindi en hann hafði verið einstaklega heilsuhraustur alla ævi fram í nóvember 2014. Við frændsystkinin eigum marga fallega útskorna muni og glervöru eftir afa Einar sem hann gaf okkur í gegnum tíðina. Hann var svo duglegur að drífa okkur með í fjöruferðir og bíltúra þegar við vorum lítil og kenndi mér alls konar ómetanlega hluti eins og að berja harðfisk, borða hákarl og skötu, beita vasahníf eða dálki og gera við ýmislegt sem bilaði. Amma Eyja saknar hans vitanlega mikið en hún er nú svo heppin að eigin sögn að hafa nánast allt fólkið sitt svo nærri og fá heimsóknir upp á næstum hvern dag - og við erum ekki minna heppin að eiga hana að og vera ávallt jafnvelkomin í Sigtúnið.

Við Bergur og Guðný heimsóttum Dubrovnik í Króatíu og sigldum til paradísareyjarinnar Mljet í byrjun júlí. Þar hjóluðum við og gengum um þjóðgarðinn, syntum í sjónum og slöppuðum af eftir annasaman vetur. Við höfðum ætlað að færa okkur smátt og smátt norður eftir strönd Króatíu en forvitnin dró okkur til völundarhússins Kotor í Svartfjallalandi og hitinn þar rak okkur upp í fjöllin í Durmitor þjóðgarðinum þar sem við áttum fyrir mína parta eftirminnilegustu fjallgöngu ársins þegar við villtumst af leið, mættum flóði kinda og geita í þröngu fjallaskarði, fundum íshellinn og komumst heim úr skóginum inn í fjallaþorpið rétt áður en myrkrið skall á.

Frá Svartfjallalandi lá leið okkar gegnum Srpska í Bosníu til Sarajevo þar sem menningarheimar mætast í afar áhugaverðum hrærigraut. Hér skildi leiðir eftir tveggja daga dvöl og Guðný hélt til Split en við Bergur norður til Zagreb og þaðan ætluðum við til Slóveníu en enduðum á að flýta heimför vegna hita, ísbirnir eru víst ekki gerðir fyrir 35°C.

Líney Halla varði doktorsritgerðina sína í Lundi í maí með glæsibrag og þau Sigurður og Sölvi fluttu heim til Íslands um miðjan júní. Það er nú heldur betur munur að hafa þau svona nálægt eftir 7 ár í Svíþjóð! Ég veiddi að sjálfsögðu Líneyju strax með í badmintonhópinn í TBR og því hittumst við hvern miðvikudag með spaða í hönd og flugu á lofti auk þess sem heldur hefur fjölgað í matarboðum hjá pabba og mömmu.

Þetta haustið fór mikil vinna í valnámskeið um strjála stærðfræði í MH. Þar eru nemendur kynntir fyrir rökfræði, talnafræði, línulegri bestun, leikjafræði, talningarfræði og mengjafræði svo stiklað sé á stóru og læra meðal annars um stærðfræðina á bak við dulkóðun. Við fengum góða heimsókn frá Úlfari Erlingssyni sem starfar hjá Google og byggði ofan á því sem við höfðum lært um leifareikning og fylkjadulmál til að segja frá AES. Virkilega skemmtilegt og gaman líka að sjá hve margir þeirra sem voru hjá okkur Guðnýju í skapandi forritun árinu áður völdu þetta námskeið.

Kórinn Graduale Nobili sem ég tók þátt í að stofna á sínum tíma átti 15 ára afmæli á árinu svo við hittumst reglulega í vor og haust til að æfa með Jónsa í Langholtskirkju, eldri og yngri "Nobbur". Mikið var það gaman! Hápunkturinn voru tónleikar 1. nóvember en þá bar svo við að ég lá fárveik heima og er eiginlega ennþá að jafna mig eftir þessa harkalegu berkjubólgu. Eiginlega hélt ég að þessi vetur yrði nánast veikindalaus þar sem ég vann sérstaklega í því að minnka stress og fullkomnunaráráttu með sálfræðingi alveg frá haustbyrjun en veikindin komu í kjölfar svefnlausrar viku þar sem Bergur hætti skyndilega og óvænt með mér mánudagsmorgun í lok október. Ekki nema von að ónæmiskerfið þyldi ekki svefnleysið eftir áfallið.

Vikuna eftir tónleikana lenti síðan Jónsi okkar í alvarlegu bílslysi og er enn á sjúkrahúsi þegar þetta er ritað og hugur okkar allra sem höfum kynnst honum er hjá honum. Eins og það væri ekki nóg þá dembdust í sömu vikunni yfir flugslys, árásir í París og Beirút og Sýrlandi og æji, einhvern veginn virðist sama hljóð komið í fleira fólk eins og í aðdraganda heimstyrjaldarinnar síðari (sem margar þjóðir kalla nr. 2...) að fordómar og rasismi vaða uppi. Ekki hrifin af því og hef staðið á Austurvelli og Lækjartorgi ófáum sinnum á árinu til að mótmæla ýmsu í stjórnarfari hér heima og erlendis.

Það vekur þó von að kraftur er í jafnréttisbaráttunni og meðvitund um umhverfismál að aukast. Þetta finnst skýrt meðal nemenda í MH, femínistafélagið virkt og skólinn fær að flagga Grænfánanum í fyrsta sinn í umhverfisviku sem er áformuð í upphafi nýs árs sem jafnframt er 50 ára afmælisár skólans - kominn tími til!

Eftir mikla ástarsorg í nóvember fór að birta aftur til í snjónum í desember, gönguskíðin dregin fram á nýjan leik og Heiðmörk sótt heim á bílnum hennar ömmu Öllu. Sá fararskjóti skilaði mér einnig heilli yfir heiðarnar norður til Akureyrar og aftur til baka í aðdraganda jólanna. Ég tók skíðafötin með en endaði á að verja öllum tímanum með frændfólki mínu og ömmu Öllu sem orðin er svo miklu hressari og líður mun betur eftir að hún fékk ný lyf og nýtt herbergi á betri stað á Hlíð.

Nú líða jólin hjá í mestu rósemd með mömmu og pabba, vinum og ættingjum og pottalukku-partý Sigrúnar Helgu markar upphaf nýs árs. Ég hlakka til nýja ársins og vona að það beri eitthvað spennandi og skemmtilegt í skauti sér eins og fyrri ár og minni á að hér er gestaherbergi fyrir vini, ættingja og sófaflakkara, verið velkomin.

Hafið það gott á nýja árinu!
Kær kveðja, Bjarnheiður

~~~

Frohes Neues Jahr liebe Freunde nah und fern!

2015 ist wieder mit Freude und Freunden auf der jetzt jährlichen Mitbringparty angefangen. Es gab viele Essenseinladungen bei Familie und Freunden und Skilauf in Heiðmörk bei Reykjavík. Mit Bergur und seinen Arbeitskollegen bei den Isländischen Wetterdiensten haben wir an einem Skilaufkurs teilgenommen, aber leider kam dann der eine verrückte Sturm nach dem anderen sodass der Schnee geschmolzen ist und Bergur sehr viel Ansätze mit den Rettungsdiensten hatte, sodass wir unsere Langlaufski kaum benutzt haben.

Im Februar ist Gregor zu Besuch bei Guðný angekommen und wir sind zu viert in den Norden nach Akureyri gefahren, um Ski zu fahren (Bergab) , Winterwunderland-Spaziergang im Kjarnaskógur Waldgebiet zu machen und Sieben Wunder zu spielen. Auch war ich meine Oma in Akureyri besuchen. Es war sehr gemütlich und ich habe nicht ahnen können, dass das nächste mal erst im Dezember stattfinden würde!

Wie im vergangenen Jahr habe ich viel mit Mathelehrern und Mathedidaktikern aus den Nordischen und Baltischen Ländern zusammen gearbeitet. Wir haben uns zu Ostern in Estland getroffen, ein Gymnasium besucht und uns überlegt, wie man Geogebra am tollsten in Verbindung mit Funktionen im Mathematikunterricht benutzten könnte. Das Gymnasium wo ich arbeite hat ein Experiment mit Projektwoche gemacht, sodass ich auch viel neues mit meinen Schülern ausprobieren konnte. Das habe ich dann im Plenarvortrag bei der Nordischen Geogebra Konferenz in Karlstad in Schweden Ende Oktober präsentiert.

Anfang des Sommers haben wir viele gute Gäste sowohl in Verbindung mit Konferenzen in Grönland und Island als auch einfach im Urlaub empfangen. Wir haben die Gelegenheit genutzt, um Þórsmörk (Süd-Island) mit Lára & Pierre zu besuchen, Snæfellsnes und Mýrar (West-Island) mit Katrin, Dorothée und Maria & Moritz zu erkunden und mit Anja, Elham und Anne von Þórsmörk aus bis Álftavatn (südliches Hochland)  zu wandern. Ursprünglich wollten wir auch in den Norden bis Mývatn reisen, aber im Endeffekt sind wir dann immer dem etwas besseren Wetter im Westen und Süden gefolgt.

Mein Opa Einar ist mit 94 Jahren im Sommer verstorben. Er war immer sehr gesund bis vor Weihnachten 2014 wo er krank wurde. Wir Enkelkinder haben durch die Jahre von ihm viele schöne hausgemachte geschnitzte Holzsachen geschenkt bekommen, die als Erinnerung an ihn bleiben. Er hat uns mit an den Strand, nach Þingvellir Nationalpark oder irgendwo anders in der Nähe von Reykjavík mitgebracht und hat mir gelehrt wie man Trockenfisch vorbereitet, Haifisch und Rochen isst, Taschenmesser benutzen soll und so einiges repariert. Oma Eyja vermisst ihn natürlich sehr, aber sie sagt, dass sie so ein Glück habe, ihre ganze Familie rund um sich herum zu haben und Besuche jeden Tag zu bekommen - wir haben ja das gleiche Glück, sie zu haben und immer so willkommen bei ihr zu sein.

Mit Bergur und Guðný waren wir im Juli Dubrovnik in Kroatien besuchen und sind zur Paradiesinsel Mljet mit der Fähre gefahren. Dort sind wir im schönen Nationalpark Fahrrad gefahren, die Berge hoch gewandert und im Meer geschwommen - Entspannung pur. Eigentlich hatten wir vor, der Küste entlang bis nach Nord-Kroatien zu verfolgen, aber der Neugier hat uns ins Labyrinth von Kotor gezogen und da es dort so heiß war, sind wir höher in die Berge Montenegros in den Nationalpark Dumitor mit dem Bus gereist. Unsere Wanderung dort wo wir uns verlaufen haben, wo uns plötzlich die Flut der Schafe und Ziegen im engen Pass begegnet hat und wir endlich die Eishöhle gefunden haben und es sogar abenteuerlich vor der Dämmerung durch den Wald bis in die Stadt geschafft haben - war für mich die denkwürdigste Wanderung des Jahres.

Aus den Bergen von Montenegro (die tatsächlich weiß-grau aussehen und nicht schwarz!) sind wir durch Srpska Republika in Bosnien bis Sarajevo durch tiefe Felsschluchten gefahren. In Sarajevo treffen sich Kulturen in einer sehr interessanter kunterbunter Mischung. Nach zwei Tagen Abenteuerentdeckung ist Guðný an den Strand in Split gereist  während ich mit Bergur nach Zagreb in Kroatien gefahren bin. Von dort aus hatten wir vor, in die Julischen Alpen in Slowenien zu reisen, aber durch die Hitze haben wir unsere Heimreise nach vorne gezogen und sind ab Wien zurück nach Island geflogen. 35°C ist einfach für Eisbären zu heiß.

Meine Schwester Líney Halla hat im Mai ihre Doktorarbeit in Lund in Schweden bravurös verteidigt und sie ist mit ihrem Freund Sigurður und Sohn Sölvi zurück nach Island Mitte Juni umgezogen. Die beiden Physiker haben schnell neue Arbeit gefunden und es ist schön sie wieder so nah dabei zu haben nach sieben Jahren in Schweden! Ich habe Líney mit in meine Badmintongruppe gezogen und so treffen wir uns wenigsten einmal die Woche mit Schläger und Ball in der Halle.

Im Herbst habe ich u.A. das Vergnügen gehabt, einen Wahlkurs namens Diskrete Mathematik zu unterrichten. Die Schüler haben Logik, Zahlentheorie, Optimierung, Spieltheorie, Kombinatorik und Mengenlehre kennengelernt und hatten "erstaunlicherweise" insbesondere viel Interesse an Kodierungstheorie. Úlfar Erlingsson von Google ist uns besuchen gekommen und hat auf der Basis dessen, das die Schüler in den Wochen zuvor gelernt hatten, die AES erklärt. Wirklich toll und auch super zu sehen wie diejenigen, die im letzten Jahr beim kreativen Programmieren dabei waren, auch diesen Kurs gewählt haben.

Der isländische Chor Graduale Nobili, das ich damals mitbegründet habe, ist 15 Jahre alt geworden. Somit hat uns der Chorleiter Jón Stefánsson im Frühjahr zu sich gerufen - dass neue und alte Mitglieder im Konzert zusammen singen - so schön! Wir haben uns im Frühjahr und Herbst regelmäßig getroffen und der Höhepunkt war dann ein Konzert am 1. November, aber genau an dem Tag war ich sehr krank mit Bronchitis und konnte nicht mitsingen. Eigentlich dachte ich, dass dieser Winter stressfreier als sonst wird, da ich ein Programm für weniger Stress und Perfektionismus mit einem Psychologen im Herbst machte, aber die Woche vor dem Konzert habe ich kaum geschlafen. Mein Freund hat nämlich plötzlich und unerwartet mit mir Schluss gemacht am Montagmorgen und ist ausgezogen, so ein Schock. Mein Immunsystem hat die Insomnia nicht gut ausgehalten.

In der Woche nach dem Konzert ist unser Chorleiter in einem Autounfall bewusstlos geworden und liegt immer noch in Koma im Krankenhaus. Es folgten ein Flugunfall und die Attentäter in Paris und Beirut sowie weitere Angriffe in Syrien und die Stimmen der Rasisten wurden lauter, was ist los mit der Welt?! Ich habe kein Bock auf ein drittes Weltkrieg und bin mehrmals in diesem Jahr bei Protesten in der Innenstadt gewesen, entweder um internationale Bewegungen für Frieden und Umweltsachen zu unterstützen oder um gegen unsere Regierung zu stimmen.

Es gibt jedoch Hoffnung - meine Schüler und ihre gleichaltrigen machen gerade richtig viel für die Gleichberechtigung und Umweltpolitik. Es gibt eine starke Feministenbewegung in jedem Gymnasium und vielen Grundschulen und an dem Gymnasium wo ich arbeite haben wir endlich die Kriterien für die grüne Umweltflagge erfüllt (Umweltschulen Europas). Das Gymnasium wird 50 Jahre alt in diesem neuen Jahr und hätte diese Flagge meiner Meinung nach schon längst erfüllen sollen.

Nach dem Liebeskummer in November hat der Schnee im Dezember wieder etwas Licht in das Leben gebracht. Meine Langlaufski konnten wieder fröhlich im Schnee spielen und ich war auch in Heiðmörk in der schönen Schnee-Lava-Landschaft spazeiren. Meine Oma in Akureyri hatte mir ihr Auto geliehen während ich Bronchitis hatte und mit diesem Auto bin ich kurz vor Weihnachten nach Akureyri gereist, um sie und andere Verwandte zu besuchen. Meine Skisachen waren mit dabei, aber da das Wetter in Hlíðarfjall nicht so optimal war und ich unbedingt mit allen etwas Zeit verbringen wollte, bin ich nie die Pisten runter gefahren. Es war vor allem schön zu sehen, dass es meiner Oma viel besser in dem neuen Zimmer im Altersheim geht und dass die neuen Medikamente so gut funtkionieren.

Jetzt fließen die Festtage mit meinen Eltern, Freunden und Familie vorbei und wie in vergangenen Jahren bin ich zu Silvester mit Freunden auf Mitbringparty gewesen. Ich freue mich auf das neue Jahr und hoffe, dass es wie die anderen Jahre etwas spannendes und tolles bringen wird. Es gibt hier ein Gästezimmer für Freunde, Familie und Couchsurfer - seid immer herzlich willkommen!

Genießt das neue Jahr!

Viele liebe Grüße, Bea

~~~

Happy New Year dear friends far and near!

2015 started joyfully with friends at a pot-luck-party like the year before. Family gatherings, friends meeting up and going cross country skiing in Heiðmörk marked the start of the year. Bergur and I went to a cross-country skiing course with his workmates in the Bláfjöll area, but then the storms started and lasted for months such that we didn't go much more skiing and Bergur participated in quite many rescue actions with his rescue team.

In February, Gregor came to Gudny for a visit and we all went north to Akureyri to relax, ski, walk in the winterwonderland of Kjarnaskógur and play Seven wonders (board game). I also went to visit my grandmother and little did I know that it wouldn't be until December that I got to visit Akureyri again this year!

As in the years before I participated in cooperation projects with mathematics teachers and educators from the Nordic and Baltic countries. This year we had a preparatory meeting in Estonia during Easter, visited a high school there and exchanged ideas on how to use Geogebra while teaching functions in the most meaningful way. The high school where I am working decided to have a project week during the Fall term so that I was able to try out some of the ideas and presented the results in a plenary talk at the Nordic Geogebra Conference in Karlstad in Sweden in October.

This Summer Bergur and I were so lucky to welcome many good guests travelling to Iceland either for Holidays or conferences in Iceland or Greenland. We seized the opportunity to travel with them, taking my cousin Lára and her boyfriend Pierre to Þórsmörk, travelling with Katrin, Dorothée, Maria & Moritz to Snæfellsnes peninsula and Mýrar, and going to Þórsmörk with Anja, Elham and Anne hiking from there to Álftavatn. Originally we also wanted to travel to north Iceland, but following the best weather conditions we simply ended up never going there.

After always beeing very healthy my grandfather Einar got sick in November 2014 and passed away at the age of 94 this Summer. He was very keen on wood carving and tiffany work and gave all his relatives a lot of his artwork throughout the years, reminding us of him for the years to come. My grandfather used to take us to the beach or drive to the nationalpark or other areas close to Reykjavík, showing us the countryside, taught us to eat dry fish, shark and ray, how to use the pocketknife and repair things that went out of order. Grandmother Eyja misses him a lot, but according to her she is blessed with having her relatives close-by visiting regularly - and we are very lucky to be able to visit her and always be as welcome at her home.

In July, Bergur, Gudny and I went to Dubrovnik in Croatia and took the ferry to the paradise island Mljet. We biked, hiked and swam in the ocean in the national park there, relaxing and enjoying the beautiful nature. Our plan had included moving along the coast up to the northern part of Croatia, but curiosity brought us to the labyrinth of Kotor in Montenegro and since it was so hot there we continued into the mountains to Durmitor national park. There we had the most memorable hike of the year getting lost, meeting a big herd of sheep and goats in a steep and narrow pass, amazing and breathtaking views up there, finding the icecave after all, and getting through the forest to the little town before it got dark.

From Montenegro we traveled by bus through the deep canyons and Srpska to Sarajevo in Bosnia where cultures meet in a crazy interesting way. After two days of exploring Sarajevo Gudny took a bus to Split, but me and Bergur went to Zagreb in Croatia. We had planned to visit the Julian Alps in Slovenia but since it was getting too hot for polar bears up there we ended up in Vienna taking a flight home to colder climates in Iceland.

My sister Líney Halla defended her PhD thesis in Lund in Sweden in May and moved to Iceland in June with her boyfriend Sigurður and son Sölvi. It is very nice to have them back after 7 years in Sweden and Líney now joins me for playing badminton and going to the sauna every week. Our parents are also very happy to be able to see Sölvi more often.

During Fall term I worked a lot on an elective course on discrete mathematics at the high school MH. Pupils got to know logic, number theory, linear optimization, game theory, combinatorics, and set theory. They were very interested and it was great fun to work on this project. During the project week, Úlfar Erlingsson from Google payed us a visit, telling us about AES on basis of what we had been learning in the preceding weeks. It was especially nice to see how many of the pupils who did the creative programming course last year decided to take this course as well.

The choir Graduale Nobili celebrated a 15 years anniversary and the choir conductor decided to invite old members to join the new ones in preparing a celebration concert. We rehearsed regularly in Spring and again from August until November. It was simply wonderful to sing with them again! The concert was scheduled on November 1st, but unfortunately I was very sick that day and had to stay in bed with bronchitis. After working on less stress and perfectionism with a psychologist for a while I thought that I would not get sick because of stress during this Winter. But the week before the concert my boyfriend suddenly and unexpectedly broke up with me resulting in a shock and insomnia. My immune system got weaker because of the insomnia, no surprises.

In the week after the concert our choir conductor had a car accident and he still lies in coma at hospital. Then came a flight accident, attacks on Paris, Beirut, Syria... I surely do hope that we can prevent WW3 despite the voices of racists worldwide getting louder. In order to at least do something I went to several protests asking for peace, better care for our environment, and a new government.

Still, there is hope in the youth. They have been busy working for gender equality and on environmental issues this year. Voices of feminists at the high schools and compulsory schools are getting louder and soon the school where I'm working will join the environmental schools of Europe by getting its first green environmental flag.

After a terrible heartbreak in November, the snow in December brought some light into my life and the cross-country skis again happily played in the snow on my feet. My grandmother Alla in Akureyri borrowed me her car when I was sick and thus it was easier to travel to Heiðmörk for a hike in the snowy lava fields on weekends. The best thing before Christmas was going north to visit my grandmother and other relatives in Akureyri. Actually, I took some skiing gear with me, but in the end I spent all the time cozily with my grandmother and relatives after a long period of not seeing each other. My grandmother was feeling much better than before, enjoying life in the retirement home.

Now the festive time slowly passes by with my parents, friends and relatives in Reykjavík. The pot-luck party with friends traditionally marked the start of the new year and I'm looking forward to the new year, hoping that it will bring something exciting and fun like the years before. There is space for friends, family and couchsurfers here in Laugarnes - you are most welcome!

Enjoy 2016!

All the best, Bea 

1 ummæli:

Nafnlaus sagði...
Þessi athugasemd hefur verið fjarlægð af stjórnanda bloggs.